kimsenin kimseyi anlamaması

kimse kimseyi anlamıyor arkadaşlar. bugünden beri yaşadığım ruh hali çok boktan. nedenini bilmediğim bir şekilde içim sıkılıyor. ama öyle böyle değil bütün gün hiçbir şekilde rahat rahat nefes alamadım. herkesin farklı farklı sıkıntısı var ve kimse kimseyi anlamıyor. bu durumlarda sanki herkes farklı dilde konuşuyormuşda birbirimizi anlayabilmek için çok çabalamamız, birbirimizin dilini öğrenmemiz gerekiyormuş gibi geliyor. sonra bakıyorum kimse sözlük açmakla dahi uğraşmamış, herkes bildiği cümlelerle olayı kısa yoldan çözme çabasında. ben canımdan öte insanların dertleriyle dertlenmeyeceksem neden varım? ya da onların mutluluğuyla mutlu olmayacaksam? kısacası arkadaşlar birilerinin derdi varsa dertlenelim, mutluluğuyla mutlu olalım. ama her şekilde paylaşalım, birbirimizi anlayalım.

kimse kimseyi anlamaz,kimse kimseyi yeterince dinlemez,sadece ve sadece dinler gibi görünür ve sıranın bir an öne kendi anlatacaklarına gelmesini bekler .. (bkz: ali lidar)

herkes birşeyler anlatmaya çalışıyor kimse anlamaya çalışmıyor o yüzden kimse kimseyi anlamıyor

artık ciddi manada kabul etmemiz gereken dünya gerçeğidir. bazen sen bile neden öyle davrandığını bilmiyosun, gece içine çöken acının sebebini de anlayamıyosun, neden ağladığını da. niye kızdığını, niçin küstüğünü neden çekip gitmek istediğini, niye bilmem kaç milyarlık dünyaya sığamadığını . ama seni birinin anlamasını bekliyosun. yanlış. zira kimse kimseyi gerçekte anlayamaz, bunlar 21.yy uydurmaları. seni anlıyorum diyen konuyu kapatmak istiyordur. aslında bir şey anladığı yoktur. herkes neyi anlamak istiyorsa onu anlıyor yani seni değil. hülyaları bırak, uyan. o kişi hiç gelmeyecek.

sen anlarsın elinden geleni yaparsın sana gelince kimse seni anlamaz aksine dinlemez bile

yıldızlar yıldızlarla anlaşabilir, insanın insanla anlaşamadığı kadar

düğünde de cenazede de yanında olan olur muhakkak ama kimse kimsenin derdini umursamaz

çünkü insanlar anlamak, anlaşmak ya da anlaşılmak için değil, sadece anlatmak için anlatıyorlar. beni bir ben anlarım, zaten en doğrusunu da ben biliyorum, sadece kendimi ifade etmek için yazdım zihniyeti. dinlemek? yok anlaşmak? yok yok oğlu yok. herkes haklı oğlunu satayım. vesselam.

insanın fıtratında olan şeydir. o yüzden herkes kendi derdine yansın

söylediklerinizin karşıya ulaşmaması durumudur. yeri gelir günlerce, haftalarca anlatırsınız yinede anlamaz, kendi bildiğini okur. en iyi takılmadığınız şeyi tekrar söylediğinizde yüzünüze bön bön bakıp e ne o zaman dediğinde anlarsınız. o zaman tek bişey söylersiniz kendinize ben haftalardır bunu anlatmıyo muydum ki ve bunu ağlayarak yaparsınız

herkes herkesi anlayacak kapasitede sadece anlamak istemeyenler fazla türedi

ben bile kendimi anlamıyom kim beni anlasın

(bkz: dinlememek) kimse kimseyi dinlemiyor, herkes konuşmak için sıra bekliyor.

"olmayacak şey bir insanın bir insanı anlaması" (bkz: karantina'lı despina)